ລະບົບປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ ຂອງ ສປປ ລາວ ເປັນຫົວໃຈສຳຄັນຂອງປະເທດທີ່ສຸມຄວາມພະຍາຍາມ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາຊີວະນາໆ ພັນເທິງໜ້າດິນ ຕະຫຼອດໄລຍະເວລາ 25 ປີຜ່ານມາ. ເລີ່ມຕົ້ນແຕ່ເດືອນ ຕຸລາ ປີ 1993, ລັດຖະບານໄດ້ສ້າງ ຕັ້ງລະບົບເຂດພື້ນທີ່ອະນຸລັກຂອງປະເທດ (IUCN4 ປະເພດ VI: ເຂດປ້ອງກັນ) ຫຼື ຖືກເອີ້ນວ່າ ເຂດປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ ເຊິ່ງເລີ່ມຕົ້ນປະກອບມີ 18 ແຫ່ງ

 ສັດນ້ຳ ແລະ ສັດປ່າໝາຍເຖິງສັດທີ່ມີ ກະດູກສັນຫຼັງທີ່ອາໃສສາຍນ້ຳ ແລະ ປ່າເປັນຖິ່ນກຳເນີດ ແລະ ຊອກຢູ່ຫາກິນເຊິ່ງໄດ້ແກ່ສັດນ້ຳ, ສັດບົກ, ສັດເຄິ່ງບົກ-ເຄິ່ງນ້ຳ, ນົກ ແລະ ສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນ້ຳນົມທຸກຊະນິດ. ສັດນ້ຳ ແລະ ສັດປ່ານັບວ່າເປັນຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດທີ່ມະນຸດເຮົາໄດ້ເພິ່ງພາອາໄສນຳມາໃຊ້ເປັນອາຫານ, ຢາປິ່ນປົວພະຍາດ ແລະ ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມມາແຕ່ອະດີດນະການ ເຊິ່ງຈັດວ່າເປັນຊັຍພະຍາກອນທີ່ໃຊ້ແລ້ວບໍ່ສິ້ນເປືອງຖ້າຫາກວ່າມີການຈັດການຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ປະເທດເຮົາໃນສະໄໝກ່ອນມີສັດນ້ຳ ແລະ ສັດປ່າອາໄສຢູ່ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍລວມທັງສັດບາງຊະນິດທີ່ສວຍງາມ ແລະ ຊອກຫາຍາກໃນໂລກນີ້ເຊັ່ນ: ປາຂ່າ, ປ່າບຶກ, ປາໄຫຼໄຟຟ້າ, ປາກວາງ, ປາເລີມ, ປາເສືອ, ປາແມວ, ປາຝາໄລ, ປາຕີນ, ແຮດ, ກະທິງ, ງົວບາເປັນຕົ້ນຕໍ.